سیاه دانه (۱۰۰گرمی)

سیاه‌دانه از دیرباز تا امروزه به شکل‌های گوناگون از جمله «عصاره، روغن، دانه و…» به عنوان نوعی داروی گیاهی برای کمک به درمان برخی بیماری‌ها در طب سنتی کاربرد دارد.^[۱۰] بوئیدن سیاه‌دانه رافع زکام است.^[۱۱]کلیه و مثانه را مرتب و ادرار را جاری می‌کند، خون حیض را باز و قاعدگی را منظم می‌سازد، کرم معده را می‌کشد و اشتها را زیاد می‌نماید.سیاه‌دانه مخصوصاً جویدن زیاد آن اعصاب مغز را تقویت می‌کند و از رکود سستی بیدار کرده بر استقامت آن می‌افزاید.^[۱۲]کارهای فارماکولوژیک اخیر نقش بالقوه آنتی‌اکسیدانهای سیاه دانه را نشان داده‌اند، به خصوص برای بهبود استرس اکسیداتیو از طریق مهار فعالیت رادیکال‌های آزاد و القای آپوپتوز برای درمان انواع سرطان، کاهش قند خون و جلوگیری از عوارض ناشی از دیابت.^[۱۳]

اثرات بیولوژیکی مفید گزارش شده سیاه دانه نیز شامل ضد سرطان، ضد دیابت، ضد میکروب، ضد التهابی، تقویت سیستم ایمنی بدن، ضد فشار خون و دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی می‌باشد.^[۱۴]

لذا سیاه دانه از دیرباز در داروهای گیاهی برای معالجه انواع بیماری‌ها و شرایط مختلف از دیابت تا آرتریت استفاده شده‌است.^[۱۵]

سیاه‌دانه در آشپزی فلسطینی، بنگلادشی و گاهی در تولید نان‌های ایرانی و انواع خاصی از پنیر مورد استفاده است.^[۱۶]

سیاه‌دانه مزه‌ای تلخ دارد. از سیاه‌دانه در شیرینی جات و شربت‌ها و لیکورها استفاده می‌شود. بر گونه‌ای از نان پاکستانی معروف به نان پیشاوری همیشه سیاه‌دانه می‌پاشند.